Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Tubulo putas dicere? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Duo Reges: constructio interrete.

Nulla erit controversia.: Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Quid iudicant sensus?: Non est igitur voluptas bonum.
Quonam modo?: Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.
Quid vero?: Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.
Optime, inquam.: Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.
Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.
Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Eadem nunc mea adversum te oratio est.
Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo,
quod naturae est accommodatum.

Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus
viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius
adumbrata opinione laetentur?

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Cur iustitia laudatur? Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Est, ut dicis, inquit; Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Quid enim? Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Bork